Arzu: ‘Ik wil altijd groeien’
De Azerbeidjaanse Arzu (40) verhuisde met haar man en de kinderen naar Nederland voor zijn werk. Toen hij meteen daarna weer werd overgeplaatst naar Italië, moest ze zonder hem haar weg zien te vinden in Nederland.
‘Dat lukte door een nieuwe vriendin en het project ‘Migrantenvrouwen leren door’ van Juniusfonds.’
Op de tafel in Arzu’s keuken in Hoorn staat een schaal vol heerlijkheden: fruit en zelfgemaakte zoete en hartige hapjes, mooi opgemaakt.
Ze vertelt, zorgvuldig articulerend: ‘Toen mijn man eind 2022 voor zijn werk bij Microsoft naar Nederland verhuisde, gingen mijn dochters Vafa (13) en Pari (11) en ik natuurlijk met hem mee.
Hij is mijn leven, mijn toekomst, ik kan me geen leven voorstellen zonder hem. Toen hij na drie dagen onverwacht werd overgeplaatst naar Italië was ik wanhopig. Ik kende hier niemand en sprak geen Nederlands.’
Als ze er nu op terugkijkt, is ze verbaasd dat ze het anderhalf jaar vrijwel zonder hem heeft gered. ‘Pas drie weken geleden kwam hij weer bij ons wonen.’
Taal
Haar vriendin Nigar, die ondertussen is aangeschoven, omhelst haar stevig. ‘Nigar komt ook uit Azerbeidzjan, onze mannen zijn collega’s. Dat ik haar hier leerde kennen, is mijn grote geluk. We praten, lachen en huilen samen.’
Voor Arzu, die al vier talen sprak, was het vanzelfsprekend dat ze Nederlands zou leren. ‘Ik wil mijn toekomst hier opbouwen en voelde dat ik een vreemdeling zou blijven als ik de taal niet sprak. Soms had ik gedachten of gevoelens die ik in het Nederlands niet kon verwoorden. Of als ik verdrietig was, kon ik de woorden niet vinden. Dat gaf veel stress.’ Het wijkcentrum werd een belangrijke plek voor haar en Nigar. ‘Een keer per week volgden we er Nederlandse les en als de kinderen naar school waren, zaten we daar vier keer per week te studeren.’
Migrantenvrouwen Leren Door
Toen Arzu project ‘Migrantenvrouwen leren door’ op Facebook zag, wist ze meteen: ‘dit is een kans om écht te integreren in Nederland, mijn Nederlands te verbeteren en werk te vinden dat past bij mijn ervaring.’
In oktober 2023, ze was toen een jaar in Nederland, startte haar groep van elf vrouwen, ook Nigar zat erbij.
Twee keer per week is er online Nederlands les en een keer per week gaat ze naar Hoorn. Uitdrukkingen en gezegden vindt ze nog moeilijk. ‘En soms spreken jullie heel snel, dan klinkt het als ‘dris’ in plaats van ‘daar is’.
De lessen zijn heel interessant, we praten over politiek, kunst, geschiedenis, cultuur, feesten. Ik heb veel geleerd, de docenten Nederlands van taalschool EdINOVA zijn echt fantastisch, door hen heb ik veel meer kennis gekregen over Nederland.’
Ook de loopbaanbegeleiding door Startwijzer heeft Arzu erg geholpen. ‘Onze coach Priscilla gaf workshops over cv en sollicitatiebrieven, mijn cv is nu heel mooi. Bijna iedere week had ik een gesprek met haar, ze leefde echt met me mee.’ Arzu wist vooraf dat het een pittig programma zou zijn. ‘Af en toe was het zoeken naar de balans tussen gezinsleven en studie. Ik moest ook koken, opruimen, schoonmaken en aandacht aan de kinderen besteden. Maar als ze op school waren, kon ik me helemaal aan de studie wijden.’ Arzu geniet van het contact met haar cursusgenoten. ‘Het is warm, we zijn echt vriendinnen geworden. We komen uit verschillende landen maar delen dezelfde gevoelens. Zij voelen als mijn tweede familie.’
Baan
Een paar weken geleden kreeg Arzu een baan als inburgeringscoach bij Werksaam Westfriesland, ze start in september. Verbaasd zegt ze: ‘mijn eerste sollicitatie en ik ben aangenomen!’
Ze is blij dat ze haar ervaring kan inzetten. ‘Mensen ondersteunen en motiveren past bij mij’, legt ze uit. ‘In Azerbeidzjan werkte ik tien jaar bij een tv-station, ik deed coördinatie, productie en interviewde mensen. En als nieuwkomer begrijp ik de uitdagingen van andere nieuwkomers natuurlijk heel goed.’ Ze ziet haar toekomst bij Werksaam wel zitten: ‘het is een grote organisatie, een omgeving waarin ik kan groeien. Ik wil me altijd verbeteren, ik wil altijd groeien.’
Thuis
‘Ik had tijd nodig om te wennen in Nederland. Maar door Nigar en door de cursus ‘Migrantenvrouwen leren door’ voel ik me hier steeds meer thuis. Mijn huis is de plek waar ik met mijn liefde en mijn gezin ben, de plek waar ik mezelf kan zijn. Ik wil hier nooit meer weg.’
